37 weken zwanger, babybuik

Inmiddels 37 weken zwanger alweer. Nu gaat het hard. Over ongeveer drie weekjes zijn we een gezinnetje van vier, heel bijzonder. Wanneer zal ze komen, komt ze eerder of later? Ik gok op 18 oktober (20 oktober is de uitgerekende datum).

Bij 37 weken is de ontwikkeling van het kleintje in je buik klaar. Die kan zich straks buiten de buik verder gaan ontwikkelen. Ik ben er eigenlijk ook wel een klein beetje klaar mee. Fysiek dan. Ik heb weer zin om te gaan sporten en vind het lastig dat ik niet veel meer rondom het nieuwe huis kan doen. Al doe ik eigenlijk nog best veel. Veel lopen, veel fietsen en spelen met mijn zoontje.

Maandag was wel een beetje een te drukke dag merkte ik, achteraf. Mijn zoontje mocht wennen op zijn nieuwe kinderdagverblijf. Dat betekende dat hij van 9:00 uur tot ongeveer 12:15 uur op het nieuwe kinderdagverblijf mocht oefenen. Op de fiets gingen we er heen en mama later ook weer terug. Om vervolgens na een paar uurtjes de heen en weer rit weer te mogen doen.

Gelukkig ging het wennen heel goed. Hij had niet eens moeite dat ik weer wegging. Heeft lekker met autootjes gespeeld en buiten op een fietsje rond gefietst. Toen ik hem ophaalde zat hij heerlijk te lunchen met een beschuitje in zijn hand. Super, hopelijk gaat de tweede wendag (vandaag) ook weer zo goed.

’s Middags na zijn slaapje zijn we boodschappen gaan doen. Onze grote dreumes (20 maanden) wil liever niet meer in de kinderwagen, maar rustig naast je lopen zit er ook niet in. Dus met mijn duizend armen duwde ik een kinderwagen voort en hield ik een rondrennend kleintje onder fietsen en winkelende menigte vandaan. In de supermarkt moet hij uiteraard wel in de wagen. Heel even de aardappeltjes vasthouden, dan toch maar de aardappeltjes op de grond. “Ei-ei”. De eieren? “Nee, de eieren mag jij niet vast houden”. Bij de kassa nog even een ontsnappingspoging uit de kinderwagen, gespjes of geen gespjes, hij is er zo uit. Dus een heel gehannes om hem weer terug te hijsen in die kinderwagen. Dan weer naar huis lopen, samen.

In het park vlak voor ons huis kan hij heerlijk rennen, dus daar mag hij van mij zijn gang gaan. Ik ben zelf maar even op een bankje gaan zitten. Onderuit de kinderwagen graait hij ineens de fles wc-eend. Daar ging mijn zoon hollend in het park, met een fles wc-eend in zijn handjes, achter de eenden aan. En een lol dat hij had. “Kom jij eens terug, kleine boef!”.

Toen ik thuis kwam plofte ik neer op de bank. “Kom we gaan Buurman & Buurman kijken op de iPad”. Dat is altijd goed. Voeten omhoog en hoe blij ben je dan als papa thuiskomt van het werk en gaat koken…? Nou, heel blij, dat zal ik je zeggen.

Lekker druk dagje, maar wel een heerlijk dagje met een fijn nazomerzonnetje.

Het zitten en slapen is op moment behoorlijk oncomfortabel. De buik is behoorlijk zwaar en dat voel ik in mijn rug. Toch gaat het eigenlijk nog best goed. Vooral gezien wat ik allemaal nog wel kan. Anders dan bij mijn eerst zwangerschap kun je pas de rust pakken op de momenten dat mijn zoontje slaapt of naar het kinderdagverblijf is, maar het geeft ook wel een gezellige afleiding. Ik hoef me niet te vervelend.

O, ja als je je afvraagt hoe het met mijn goede voornemen staat? Voor mijn verlof maakte ik een plan om het babyalbum van mijn zoontje af te ronden. Daar heb ik dus ook nog ongeveer drie weken voor, want eerlijk gezegd ben ik daar nog niet aan begonnen. Oeps!