Inbakeren

Sommige baby’tjes hebben moeite met rustig slapen. Ze houden zichzelf wakker, huilen en zijn oververmoeid. Deze baby’s kunnen er baat bij hebben om ingebakerd te worden. Hoe moe ze ook zijn, soms zitten de armpjes enorm in de weg en lukt het daardoor niet de slaap te vatten. Voor het inbakeren zijn verschillende mogelijkheden. De Pacco-doeken, SwaddleMe, Puckababy en diverse losse doeken.

Waar moet je beginnen denk je dan? Het helpt wel als je iemand in de je omgeving hebt die er ervaring mee heeft. Voor onze kleine man hebben we de Pacco Piccolo gebruikt.

Omdat hij nogal onrustig was, met name ‘s avonds, zijn we begonnen met het inbakeren. Hij is een expert in zijn speen uit zijn mond trekken en op die manier val je natuurlijk niet in slaap. Sowieso vindt hij het eigenlijk leuker om op te blijven dan te slapen, dus zonder een beetje hulp trekt hij gerust een avondje door. Voor de tv op de bank, flesje erbij… Nee, onze klein man heeft gewoon wat hulp nodig. De Pacco-doeken zijn erg praktisch, vooral voor sterke baby’s. Met klittenband worden de armpjes naast het lichaam gehouden, maar de heupjes en beentjes hebben alle vrijheid.

Van mijn schoonzus kreeg ik een mooi overzicht waar de verschillende doeken met elkaar vergeleken worden. Voor de wat sterkere baby’s werd de Pacco aangeraden. De SwaddleMe schijnen ze met een beetje kracht zelf namelijk open te krijgen. Zo waren er nog wat argumenten die ik mijn inmiddels niet meer herinner. Op internet zag ik overigens dat 50 % van de baby’s die worden ingebakerd, worden ingebakerd in de Pacco doeken (www.inbakeren.nl).  Dus het is een populaire doek.

Doordat zijn armpjes hem zo niet meer wakker houden, slaapt hij perfect. Echt een uitkomst voor hem en ons.

Het consultatiebureau wilt echter vermijden dat de baby’s er te veel aan gewend gaan raken. Dus raden ze aan om na 8 weken af te bouwen. Wat logisch klinkt, want hoe langer ze er mee slapen, hoe meer gewend ze er aan raken. De andere kant is echter, dat een baby van 4 maanden eigenlijk nog steeds niet voldoende controle over zijn armen heeft. Althans, die van ons niet.

1 mei was onze deadline. Dapper deden wij een poging om hem niet in te bakeren afgelopen weken. Maar helaas nog zonder succes. Ondeugend kijkt hij ons aan in bed, klaarwakker, ook al is hij al bijna 2 uur op. “Slapen met mijn armen vrij? Natuurlijk niet”. Het begint met zijn armpjes onder het lakentje vandaan trekken. Dan landen zijn vuistjes op zijn hoofd. In zijn ogen, over zijn oren en hoppa hand één heeft de speen te pakken. Dan volgt ook hand twee om de speen en trekken maar. “Hey, dat vind ik niet leuk, ik wil slapen met mijn speen”. Ik wikkel hem tien minuten later, met tranen op zijn wangen, weer in de Pacco. Nog even wachten.

Inmiddels hebben we twee Puckababy slaapzakken gekocht. Een Piep van 0 tot 3 maanden en een Mini van 3 tot 6 maanden. Voor de Piep is hij net te groot, voor de Mini nog iets te klein. Krijgen we dat weer.

Gelukkig belde het consultatiebureau net, met de mededeling dat we nog een maandje door mogen met de Pacco. Deze toestemming heeft het kinderdagverblijf nodig. Anders mogen zij niet meer inbakeren. Mogelijk past hij dan ook beter in de Mini.

Lekker warm en geborgen in zijn doekje ligt hij nu in dromenland.