Boekstart

’s Avonds is het vaste prik; een boekje voorlezen. Eerst poetsen we samen zijn twee tanden, mama begint, dan hijzelf. Met zijn vieze zoete Teletubie tandpasta. Dan een schone luier om en zijn slaapzak aan. Dat klinkt vast als een redelijk eenvoudig ritueel.

Alles moet ik uit de kast halen (letterlijk) om hem op zijn rug te laten liggen op de commode. Binnen drie seconden draait hij naar zijn zij, op zijn knieën en dan staat hij rechtop om weer naar zijn buik te gaan, naar zijn zij, opzij en dan weer op zijn knieën (de volgorde kan wisselen). Probeer je kleine dan maar eens een luier om te doen. Ik probeer het met een boekje in zijn handen, een schoentje, een tube zwitsal, een zonnebril, een knuffeltje, ik maak gekke geluidjes, ik blaas, ik fluit, alles is drie tellen voldoende, maar dan gaat het op de grond en hij op zijn zij, buik, knieen, buik, rug, zij, buik.

Al staand hijs ik hem vervolgens in zijn slaapzak. Zittend op schoot krijg ik het eerste stukje van zijn rits dicht. Dan staat hij recht op, ik trek de slaapzak weer recht, want zijn rits zit inmiddels op zijn rug (hoort niet). Dan kan ik de rest van zijn rits dicht trekken, terwijl hij zich met zijn negen kilo over mijn onder arm gooit. Oke, de slaapzak is aan. “Dat viel best mee”.

Ik zet hem weer op mijn schoot op de schommelstoel, pak het grote voorleesboek: ‘Een knuffeltje hier, een knuffeltje daar’ en laat hem naar de kaft kijken. Boekjes lezen vind ik belangrijk met een kleintje, dus dit houden we er ook altijd in, ongeacht de rust die hij ervoor heeft.

Hij grijpt met twee handjes het boek vast en draait hem om. Slaat er een paar keer op, draait hem weer om en ook daar wordt met platte handjes op getrommeld. Dan slaat hij het boek open. Ik lees voor wat ik zie staan. Halverwege mijn tweede zin slaat hij weer een paar pagina’s om, ik lees weer wat ik zie. Na een regel gaat hij deze keer de volgende pagina. Weer een regel, dan gaat hij een paar pagina’s terug. “He, een bekende pagina”, ik lees verder waar ik eerder gebleven ben. Maar dan gaat hij weer een paar pagina’s verder. Ik lees een alinea, dan een regel op pagina 30, dan twee op 110, dan nog een op pagina 6. En dan de achterkaft. “Oke, klaar!”.

“Dat was een goed verhaal voor het slapen”, denk ik.

Samen maken we het slaapritueel af: hij mag op het ‘play’ knopje drukken voor het muziekje van de babyfoon, dan mag hij de lichtschakelaar indrukken. De lamp gaat uit en zijn slaapmelodie aan. Een dikke kus en ik leg hem in bed. Met zijn armpjes onder het lakentje en een fopspeentje voor het in slaap vallen. “Welterusten”.

Op de bank probeer ik te bevatten wat ik net heb voorgelezen. Iets over een meisje dat naar de kapper gaat, een kleine ezel, een muis op de crèche, een varkentje, Dikkie Dik… Pffff… Even bijkomen van die wervelstorm.

Wist je dat je baby (kindje 0 – 4 jaar) gratis lid wordt van de bibliotheek en dat je dan bij de meeste bibliotheken ook een cadeau krijgt van BoekStart? Lees hier meer: BoekStartKoffertje
Lees hier over de leesontwikkeling van een baby van 9 tot 12 maanden.

Bekijk ook mijn boekentips.