Kinderdagverblijf wennen: hoe ik Mama één sok werd

Daar ging hij dan vanochtend met zijn speen en zijn konijn op het kinderdagverblijf wennen, tevens de dag dat ik Mama-één-sok werd.

Ik gedraag mij stoer en rol, nog ogenschijnlijk vrolijk, om 9:00 uur de kinderwagen inclusief bij behorende baby het kinderdagverblijf binnen. Ondertussen denk ik terug aan hoe hij in een paar maanden geleden nog in mijn buik zat. Hieronder was ik 35 weken zwanger. Nu is hij al 12 weken!

Meer op de blog: Winactie kookboek Bakpret voor kinderen

Zwangere buik 35 weken

Oorspronkelijk mocht mijn zoontje twee dagen komen wennen. Vandaag en volgende week maandag. “Nee, een keer is genoeg hoor”, beantwoordde ik het voorstel vlug. 

Dat was niet volgens planning!

Nu is het zo ver. ’s Morgens loopt het natuurlijk net allemaal wat anders dan de andere dagen. De kleine vent wordt wakker met een “ongelukje” in en rondom zijn luier. Je herkent de explosies wel. Nooit gedacht dat zo’n klein ventje zoveel kan poepen. Zal je natuurlijk net zien. Papa (lucky me) verschoont gauw de kleine man en ik spoel zijn inbakerdoek uit. Gelukkig zijn we hierop voorbereid en hebben wij twee Pacco-doeken.

Een uurtje te vroeg wakker, oh jee het hele schema op de kop. Wie ooit dacht dat baby’s zich altijd aan schema’s houden die komt daar later vast gauw op terug. “Even eten en daarna weer naar bed jongen, dan ben je uitgerust voor je eerste grote-baby-weg-van-huis-dag.” Gelukkig besluit hij inderdaad nog even een uurtje zijn oogjes te sluiten. Thank you!!

Voor het eerst wennen op het kinderdagverblijf

Van 9:00 tot 12:00 uur mag hij wennen. Wennen op het kinderdagverblijf houdt in dat je als moeder er vast op wordt voorbereid dat je kindje straks niet meer continu bij jou thuis is, dat je zelf weer dingen kan gaan doen! Of is het wel voor het kindje? Zodat hij of zij vast went waar hij straks een paar keer per week mag verblijven. Ik denk vooral het eerste. Dat afscheid nemen van je gup moet je je op voorbereiden.

Wat ga je doen zonder je baby? Ik had het advies gekregen om iets voor mezelf te gaan doen, zodat je je tijd goed doorkomt, zonder continu aan je baby te hoeven denken. Ik besluit deze tijd op te vullen met een bezoekje aan de kapper. Precies twee uur heeft de kapper nodig voor de gewenste high-lights, dus ik heb geen seconde tijd om te zitten piekeren.

Daar gaan we…

Waar is zijn sok?

Ik loop met mijn grote vent op mijn arm het lokaal van het kinderdagverblijf binnen. “Heb je gezien dat hij een sok mist?”, verwelkomt de leidster van het dagverblijf mij met een lach. “Oh nee, ben ik dan echt nu al door de mand gevallen?” Denk ik bij mezelf.

“Die ligt vast nog in de kinderwagen, ik zal hem zo pakken”, zeg ik onverschrokken. Vervolgens leg ik zijn reserve kleertjes in het mandje met zijn naam. Voorzichtig overhandig ik mijn kleine man aan juffrouw Inge. “Ik heb een speelgoedje bij me en een knuffel. Speelgoed hebben jullie hier vast genoeg, maar mocht hij echt verdrietig zijn vindt hij dat misschien wel prettig, omdat het van hem zelf is”, ratel ik. 

“Ja, speelgoed hebben we genoeg hier, maar leg maar in zijn mandje”. “Ik laat hem meestal in zijn romper met lange mouwen en een broekje, maar ik heb ook een truitje bij me, ik weet niet wat jullie qua temperatuur nodig vinden, dat moeten jullie maar even bekijken”, ga ik verder. “Ja, dat komt goed, leg maar in zijn mandje”. “En hier is zijn speen, zijn inbakerdoek oh en zijn fles natuurlijk”.  “Oké, helemaal goed”, ze lacht. Ik leg het in zijn mandje. Hij kijkt mij met een geruststellende blik aan, juffrouw Inge ook. “Dan ga ik maar he?!”, zeg ik en loop de trap af.

Thuis gekomen ontdek ik zijn andere sok. “Oh ja”, zucht ik. Gelukkig heb ik nog reserve sokken in het mandje gedaan, dus ik besluit niet terug te gaan.

De kapster bekijkt geduldig een foto van mijn zoontje. Ondertussen stellen ook mijn vriendinnen mij per app gerust. De tijd vliegt voorbij. Met een nieuwe coupe ga ik om half twaalf naar huis. Terwijl ik de kinderwagen en mijn tas pak, valt mijn oog op een paar sokken. “Nee toch, de reserve sokken!” Eerste dag op het kinderdagverblijf met één sok. “Vanaf nu ben ik vast mama-één-sok”.

Pacco plus inbakerdoek
Pacco inbakerdoek

We mogen hem weer halen

Ik kijk op mijn horloge, 11:45 uur. “Nog even geduld, Kim”. 11:50 uur, “zou ik al kunnen gaan?”. Ik trek mijn jas aan. “Ik ga gewoon”. Om 11:57 uur stap ik de klas binnen. Daar zit mijn kleine man, bij juf Inge op de arm. Beschaamd tover ik zijn sok uit mijn broekzak. “Zijn sok”, zeg ik. Inge lacht, “ja, kan gebeuren maar we hebben wat voor hem geregeld”. Ik kijk naar twee grijze sokken aan zijn voetjes. “Ja”,  lach ik. Snel stop ik reserve sokken in zijn mandje en een extra paar. Voor de volgende keer.

Met mijn lieverd op mijn arm loop ik de trap af en zwaai naar juffrouw Inge. Ze zwaait terug. “Dag mama-één-sok”, hoor ik haar denken.

Lees meer op What’s on mama’s mind

Behalve een vergeten sok, heb je ook nog eens heel veel snot op een kinderdagverblijf. Tips voor traktaties op het kinderdagverblijf? Of schminken voor Carnaval?

nuby fopspeen

Doe jij dit wel goed? Hoe maak je nou echt de fopspeen schoon en welke vorm fopspeen kies je en wat is het juist formaat.

Een overzicht van de leukste kinderboeken vind je hier. Wij gebruiken een Pacco inbakerdoek.

mamasmind

Hi, welkom op de blog What's on mama's mind. Ik ben Kim, oprichter van deze mamablog en lifestyle- en reviewwebsite What's on mama's mind. Op deze site lees je ervaringen van andere moeders, maar vind je ook tips voor de leukste must-haves, must-do's en must-reads voor moeders met jonge kinderen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *