Must-haves & Must-do's for moms & kids
Vorig jaar gingen wij voor het eerst op wintersport, wij werden toen meegenomen door de familie. We hadden niet verwacht dit jaar weer te gaan, maar het mocht zo zijn dat we weer werden uitgenodigd door onze familie om mee te gaan. Gratis en voor niets, behalve eten en het skiën zelf. Nu kunnen wij […]
Gastblogger Kim schrijft over haar zoektocht naar een leuke sport voor haar peuter. Op zoek naar peutersport Nu we tijdelijk in een ander dorp wonen is ons uurtje peuterzwemmen op woensdag komen te vervallen. Gewoon omdat we anders wel heel vroeg het bed uit moeten. En dat wil je niet op je vrije dag. Ik […]
Kim vertelde over de maand januari in haar vorige blog. Nu vertelt ze over haar bezoek aan de voorstelling: Woezel en Pip en de tijdmachine. Eindelijk naar het theater Nikita en ik zijn eindelijk naar een theatervoorstelling geweest. Iets wat al zeker een jaar op mijn lijstje staat om te doen. Elke keer kwam er […]
Kim heeft weer leuke gastblogs voor ons in petto de komende tjid. Vandaag vertelt Kim over de maand januari 2019! Maand 1 is voorbij en aan het eind van de maand begonnen de nationale voorleesdagen. Blik je mee terug op de maand? Voorlezen voor het slapen Bij ons wordt er bijna elke dag wel voor […]
Kim schreef over haar tijdelijke verhuizing naar de schuur van haar vader, samen met haar man en hun dochtertje Nikita (3 jaar). Hoe gaat het met ze? Lees mee. Haar eerst maand in het nieuwe huis
Lees verder overGastblog Kim van Smeerdijk: nieuw huis …
Kim heeft weer een gastblog geschreven voor What’s on mama’s mind. Kim is moeder van driejarige dochter Nikita. Ze woont tijdelijk in een tussenwoning, maar hopelijk kan ze binnenkort verhuizen naar haar nieuwe huis!
Vandaag wonen wij al 4 dagen in onze tussen-“woning”.
Het was de bedoeling om in de stacaravan van mijn schoonouders te gaan, maar dat is twee weken terug veranderd in het wonen in mijn vaders tuinhuisje. De caravan is eigenlijk niet bedoeld voor de winter en na aansporen van mijn ouders dus toch besloten voor optie twee: het tiny house bij paps. Ik weet nog steeds niet wat beter is, maar ik geef me er maar aan over. De caravan is altijd nog een optie voor als het echt niet werkt. Nu krijgt mijn vader wel de mogelijkheid zijn kleindochter vaak te zien en oppas is nu wel heel dichtbij.
Verhuizen met een kind is toch echt anders dan zonder een kind. Behalve van wat moet er mee, zijn ze er ook van slag van. Ze sliep onrustiger en nog meer bij ons dan normaal. We hebben geprobeerd haar overal bij te betrekken en het zo goed mogelijk uit te leggen. Ze heeft zelf mogen kiezen welke knuffels en speelgoed er mee gingen. Er zijn er ook een paar naar oma gegaan, voor als ze daar gaat logeren. Ook hebben we twee tandenborstels gekocht, 1 voor bij ons en 1 voor bij oma. Ook krijgt opa een toiletverkleiner, zo kan ze daar ook makkelijk naar de wc.
Oma ziet ze nu veel en dat zal naar twee keer in de week gaan, ook dat is voor beiden wennen. De peuterspeelzaal houden we wel hetzelfde om niet al te veel verandering te hebben. En kreeg ik als tip om haar zelf de laatste spulletjes van haar over de drempel dragen. Ook was ik haar dekbed na het weekend pas om zo haar eigen geur nog even vast te houden in de nieuwe ruimte.
Ik ben zoals vele niet van veranderingen, behalve in huis dan, en moet er zelf ook aan wennen. Het is een rare gewaarwording dat we niet meer wonen in ons huis. In het tuinhuis slapen wij op de vliering en Nikita in de omgebouwde sauna en moeten we schipperen met de (opberg)ruimte. Het voelt nu nog als soort vakantiebestemming. Alleen een heel lange vakantie dan wel. Hopelijk gaat het allemaal op rolletjes en zijn de wintermaanden snel voorbij.
Hoe hebben jullie dat gedaan en zijn er nog tips? Ik hoor ze graag.
Lees verder overGastblog Kim van Smeerdijk: Verhuizen met een peuter …
Kim had al weer een tijdje geen gastblog geschreven, maar ze is terug. Lees hier hoe het met haar gaat.
Een jaar met weer veel hoogtepunten; huis gekocht en verkocht. Eerste keer peuterspeelzaal en zindelijkheid. Je kan super goed steppen en hebt een vriendinnetje. groente eten gaat steeds wat beter mede dankzij het belonen met stickers. Volgende stap is de speen.
Maar ook een jaar met veel hormonale struggles. Een jaar zonder te bloggen gewoon omdat ik het soms even niet meer wist. Een jaar met weinig bestellingen en minder sociale media. Een jaar waar ik mijzelf weer even moest vinden. En nog gaat het soms wat minder, maar kan ik het meer een plek geven, al is dat niet een goede benaming. Ik begrijp mijn gevoelens meer en probeer daar geen gehoor aan te geven. Helaas komt dat duiveltje er soms doorheen geprikt.
En nu, nu is ze alweer drie jaar oud en praat ze de oren van je hoofd. Begrijpt ze alles donders goed en hebben we gewone echte gesprekken samen, belt ze me op als ze me mist en kan ze de lekkerste knuffels geven uit haar zelf. Samen spelen, spelletjes doen en knutselen vind ze reuze gezellig. Volgens de juf van de Peuterspeelzaal speelt ze met iedereen, heeft ze geen voorkeur voor speelgoed, is ze niet jaloers, luistert ze goed en begrijpt ze het snel. Ze doet het super goed. Thuis gaat dat niet altijd op maar ja vreemde ogen dwingen en bij papa en mama probeer ik het gewoon uit.
Ze is van de ochtend op de peuterspeelzaal, naar de middag gegaan wat nog wel even wennen is, aangezien ze dan geen middagdutje kan doen en eigenlijk wel nodig heeft. We eten dan maar wat vroeger zodat ze ook eerder naar bed kan. De ogen test bij het jaarlijkse consultatiebureau is ook goedgekeurd. Op naar het laatste jaar daar.
Dat jaar word me toch een jaar. Dan gaat ze naar de grote school, iets waar ik nog niet aan wil denken maar al wel voor ingeschreven heb en heel blij met de keuze ben, hierover meer in een andere blog.
Deze verjaardag was haar eerste keer uitdelen op “schooltje”. Ik had kleine houten bootjes gekocht en op elk bootje een naam van een kindje uit haar klas gezet plus het cijfer drie. Daar achter zat een pakje rozijntjes gebonden. Super leuk vond ze het om die uit te delen. Ze kreeg een kroon op die niet meer af is geweest die dag en heeft tegen iedereen die dag gezegd dat ze jarig was. En als klap op de vuurpijl kreeg ze als toetje in het restaurant een ballade met een ijsfontein.
Ik wil nooit grote verjaardagsfeestjes maar op een of andere manier komt toch bijna iedereen wel. Maar eigenlijk vind het ook wel gezellig, zeker nu het de laatste keer in ons oude huis is. Soort afscheidsfeestje. De taart, een regenboog taart, (omdat mevrouw alle kleuren wilde) die ik gemaakt had was afgekeken van Kim (mamasmind) en was super gelukt. Zie haar blog.
Aankomend jaar komen er weer nieuwe dingen op ons pad. Niet alleen in de groei maar ook ergens in de lente een nieuw huis met super grote tuin en nieuwe slaapkamer. Blijven jullie mij volgen?
Lees verder overGastblog: Kim van Smeerdijk – 3 jaar …
Kim heeft weer een avontuur beleefd. Ze ging op wintersport met haar 2 jarige peuter Nikita. Benieuwd hoe ze het vonden? Ik wel!
Een weekje wintersport is niet iets wat onze eerste voorkeur heeft als het gaat om vakantie, maar als je uitgenodigd word om met je familie mee te gaan zeg je natuurlijk geen nee. Dat betekende wel dat wij skikleding moesten inslaan. Lidl had op dat moment toevallig supergoedkoop wintersportkleding.
We hebben voor Nikita gekozen voor een aparte broek en jas in plaats van een heel pak. Zodat we met de lunch gemakkelijk alleen haar jas hoefden uit te doen. Wat leggings voor er onder. Nog even langs de Decathlon en wat geleende brillen en helm van een vriend en we waren klaar voor vertrek. Zodoende vertrokken wij op een zondag naar Oostenrijk met mijn vader met partner, kids en aanhang en wij met onze kleine meid.
De laatste keer dat ik met mijn vader op vakantie ging was ik 17 denk ik. Nu zo samen met zijn kleindochter erbij was het een bijzonder weekje. Bijzonder ook omdat het tussen ons allen super goed ging en het daardoor hartstikke gezellig was. De meeste zie ik maar 2 keer per jaar, zo rond de feestdagen. Daarnaast zijn wij de enige met een kleine meid en is onze samengestelde familie vrij bijzonder, waar ik niet verder op in zal gaan. Waardoor ik het wel een beetje spannend vond. Gelukkig is Nikita niet verlegen en was ze superlief voor iedereen. ‘s Ochtends gingen ze skiën, ‘s middags hadden we meestal gezamenlijk lunch om na Nikita’s middagdutje iets samen te doen zoals onder andere rodelen, wandelen en met de paardenslee weg. Daarna lekker eten.
Het makkelijke met opa en oma op vakantie gaan is dat zij kunnen oppassen als jij even alleen op pad wil. Maar ook neef en nicht hebben haar aardig bezig gehouden in de borreluurtjes.
Aangezien Nikita nog geen 3 is mag ze officieel nog niet op skiles maar met een nicht die les kan geven erbij heeft ze toch even op ski’s gestaan en vond ze die paar minuten geweldig. Ze was er alleen snel klaar mee, maar praat er nu nog over.
Ook ik en mijn partner hebben 2 uurtjes les van haar gekregen en al zeg ik het zelf ik deed het hartstikke goed. Wie weet neem ik wat lessen en gaan we in de toekomst weer op wintersport, maar dan wel met hetzelfde clubje. Voor mij heeft het de band tussen iedereen sterker gemaakt en ben ik blij dat we dit gedaan hebben.
Lees verder overGastblog Kim: Op wintersport met een peuter …
Gastblogger Kim gaat graag op pad met haar dochtertje Nikita. Ze vindt dat er maar slecht aan moeders en kinderen wordt gedacht in openbare gelegenheden. Benieuwd naar haar leuke lunchplekjes? Leuke lunchplekjes met je kind Nu ik moeder ben besef ik mij hoe slecht er aan ons en onze kinderen word gedacht, bij openbare gelegenheden. […]
Weet je nog dat Kim een tijdje terug schreef over de peuterschool voor haar dochtertje? Ze was toen hard aan het nadenken waar ze haar dochtertje naartoe zou laten gaan. Inmiddels heeft ze een keuze gemaakt. De allereerste dag op de peuterspeelzaal Het belletje klinkt en langzaam vertrekken de ouders. Zo ook wij. Onze dochter […]