Kim schrijft regelmatig een gastblog op What’s on mama’s mind. Nu mocht ze het leuke prentenboek Lost My Name (Wat een pech, mijn naam is weg) reviewen. Benieuwd wat ze er van vindt?

Wat een pech, mijn naam is weg

Vandaag hadden we happy mail. Ik mocht het prentenboek van lost my name maken en die kwam vandaag binnen. Gezellige post is altijd leuk om na een dag werken te krijgen. Dit keer extra leuk, omdat je het zelf gekozen en ingevuld hebt.

‘Wat een pech, mijn naam is weg’, zo heet het boek in het Nederlands. Je kiest de naam natuurlijk en het karakter. En daarna kan je per letter van de naam van jouw kind een karakter kiezen:  een dier of in ons geval ook een tovenaar of trol voor de letter ‘t’. Elk dier heeft zijn eigen mini verhaaltje en al die letterverhaaltjes vormen bij elkaar dan het verhaal van de naam van jouw kind.

Op een superleuke manier leren ze niet alleen over letters maar ook over de karakters. Dat een kameleon van kleur kan veranderen, bijvoorbeeld.  Tevens kan je een voorwoord schrijven. Dat kan een standaard boodschap zijn maar ook iets speciaals van jou, voor je kind. Zodat hij of zij dat later nog eens terug kan lezen.

Binnen no time een geweldig eigen boek in huis

Het maken van het boek is supermakkelijk en wijst voor zich. Binnen no time heb je een geweldig eigen boek in huis. Niet alleen leuk voor je eigen kind maar ook om cadeau te geven. Ik ga er in ieder geval nog een maken om weg te geven, zo leuk als ik het vind.

Nikita is een echte boekenwurm. Boekjes vindt ze super leuk. Ze overleven het niet altijd bij haar maar dan hebben we weer een reden om nieuwe te kopen. De leuke boekjes met flapjes of van die pop-up boekjes. Ja leuk hoor, maar het is toch wel heel interessant wat er achter het pop-up plaatje zit. Voor je het weet ligt het uit het boek. Zielig kijkt ze mij dan aan waar het plaatje is. Ja schat, die is er niet meer. Die boekjes koop ik dan ook niet meer. Harde bladzijdes zijn nog het beste maar dit boek heeft dat niet. De bladzijdes zijn wel dikker als andere en redelijk stevig.

Ik verklap niet alles

Bij het open maken van de doos zit er een lees beschrijving bij. Ik vond hem hilarisch. En is dan ook iets wat je zelf moet ervaren en ik je lekker niet ga vertellen wat er in staat. Nikita wilde meteen het boek hebben en zo zijn we hem samen door gaan lezen. Prachtig vond ze de dieren. De letters begrijpen doet ze nog niet maar dat maakt het niet minder leuk. De bladzijdes zijn redelijk Nikita proof maar ik leg hem voor nu toch nog even voor haar weg en blijft het nog even een voorleesboek.