Must-haves & Must-do's for moms & kids
Een leuk knutselidee om te doen met je kinderen. Ik maakte ze met een kleuter van bijna vijf jaar en een peuter van net drie jaar. Sneeuwsokpoppen maken Wat heb je nodig? witte sok, van volwassenen kindersok of babysokje watten, voor de vulling bijvoorbeeld sneeuwwatten die je bij de intratuin haalt (kan ook met rijst) […]
Kim schreef over haar tijdelijke verhuizing naar de schuur van haar vader, samen met haar man en hun dochtertje Nikita (3 jaar). Hoe gaat het met ze? Lees mee.
Lees verder overGastblog Kim van Smeerdijk: Haar eerste maand in het nieuwe huis …
Op een gegeven moment komen je kinderen op een leeftijd dat ze veel zelfstandiger worden. Een moeder deelde met mij en dus ook met jullie haar ideeën over zelfstandigheid van kleine kinderen. De overgang van kinderdagverblijf naar de basischool Als ze net naar de basisschool gaan dan realiseer je ineens wat een grote stap de […]
Win: Re-Cycle-Me knutselboxen wil je de “robot” of de “art” variant. Ik geef twee dozen weg. Hieronder zie je de verschillen. Gefeliciteerd winnaars!! Wanneer: 10 t/m 20 december 2018 Hoe? Laat weten wat jouw favoriete ‘afval’ knutselmateriaal is. Denk aan schoenendozen, potjes en melkpakken. De twee dozen die we weggeven zijn “re, cycle, me turning […]
Kim heeft weer een gastblog geschreven voor What’s on mama’s mind. Kim is moeder van driejarige dochter Nikita. Ze woont tijdelijk in een tussenwoning, maar hopelijk kan ze binnenkort verhuizen naar haar nieuwe huis!
Vandaag wonen wij al 4 dagen in onze tussen-“woning”.
Het was de bedoeling om in de stacaravan van mijn schoonouders te gaan, maar dat is twee weken terug veranderd in het wonen in mijn vaders tuinhuisje. De caravan is eigenlijk niet bedoeld voor de winter en na aansporen van mijn ouders dus toch besloten voor optie twee: het tiny house bij paps. Ik weet nog steeds niet wat beter is, maar ik geef me er maar aan over. De caravan is altijd nog een optie voor als het echt niet werkt. Nu krijgt mijn vader wel de mogelijkheid zijn kleindochter vaak te zien en oppas is nu wel heel dichtbij.
Verhuizen met een kind is toch echt anders dan zonder een kind. Behalve van wat moet er mee, zijn ze er ook van slag van. Ze sliep onrustiger en nog meer bij ons dan normaal. We hebben geprobeerd haar overal bij te betrekken en het zo goed mogelijk uit te leggen. Ze heeft zelf mogen kiezen welke knuffels en speelgoed er mee gingen. Er zijn er ook een paar naar oma gegaan, voor als ze daar gaat logeren. Ook hebben we twee tandenborstels gekocht, 1 voor bij ons en 1 voor bij oma. Ook krijgt opa een toiletverkleiner, zo kan ze daar ook makkelijk naar de wc.
Oma ziet ze nu veel en dat zal naar twee keer in de week gaan, ook dat is voor beiden wennen. De peuterspeelzaal houden we wel hetzelfde om niet al te veel verandering te hebben. En kreeg ik als tip om haar zelf de laatste spulletjes van haar over de drempel dragen. Ook was ik haar dekbed na het weekend pas om zo haar eigen geur nog even vast te houden in de nieuwe ruimte.
Ik ben zoals vele niet van veranderingen, behalve in huis dan, en moet er zelf ook aan wennen. Het is een rare gewaarwording dat we niet meer wonen in ons huis. In het tuinhuis slapen wij op de vliering en Nikita in de omgebouwde sauna en moeten we schipperen met de (opberg)ruimte. Het voelt nu nog als soort vakantiebestemming. Alleen een heel lange vakantie dan wel. Hopelijk gaat het allemaal op rolletjes en zijn de wintermaanden snel voorbij.
Hoe hebben jullie dat gedaan en zijn er nog tips? Ik hoor ze graag.
Lees verder overGastblog Kim van Smeerdijk: Verhuizen met een peuter …
Kim had al weer een tijdje geen gastblog geschreven, maar ze is terug. Lees hier hoe het met haar gaat.
Een jaar met weer veel hoogtepunten; huis gekocht en verkocht. Eerste keer peuterspeelzaal en zindelijkheid. Je kan super goed steppen en hebt een vriendinnetje. groente eten gaat steeds wat beter mede dankzij het belonen met stickers. Volgende stap is de speen.
Maar ook een jaar met veel hormonale struggles. Een jaar zonder te bloggen gewoon omdat ik het soms even niet meer wist. Een jaar met weinig bestellingen en minder sociale media. Een jaar waar ik mijzelf weer even moest vinden. En nog gaat het soms wat minder, maar kan ik het meer een plek geven, al is dat niet een goede benaming. Ik begrijp mijn gevoelens meer en probeer daar geen gehoor aan te geven. Helaas komt dat duiveltje er soms doorheen geprikt.
En nu, nu is ze alweer drie jaar oud en praat ze de oren van je hoofd. Begrijpt ze alles donders goed en hebben we gewone echte gesprekken samen, belt ze me op als ze me mist en kan ze de lekkerste knuffels geven uit haar zelf. Samen spelen, spelletjes doen en knutselen vind ze reuze gezellig. Volgens de juf van de Peuterspeelzaal speelt ze met iedereen, heeft ze geen voorkeur voor speelgoed, is ze niet jaloers, luistert ze goed en begrijpt ze het snel. Ze doet het super goed. Thuis gaat dat niet altijd op maar ja vreemde ogen dwingen en bij papa en mama probeer ik het gewoon uit.
Ze is van de ochtend op de peuterspeelzaal, naar de middag gegaan wat nog wel even wennen is, aangezien ze dan geen middagdutje kan doen en eigenlijk wel nodig heeft. We eten dan maar wat vroeger zodat ze ook eerder naar bed kan. De ogen test bij het jaarlijkse consultatiebureau is ook goedgekeurd. Op naar het laatste jaar daar.
Dat jaar word me toch een jaar. Dan gaat ze naar de grote school, iets waar ik nog niet aan wil denken maar al wel voor ingeschreven heb en heel blij met de keuze ben, hierover meer in een andere blog.
Deze verjaardag was haar eerste keer uitdelen op “schooltje”. Ik had kleine houten bootjes gekocht en op elk bootje een naam van een kindje uit haar klas gezet plus het cijfer drie. Daar achter zat een pakje rozijntjes gebonden. Super leuk vond ze het om die uit te delen. Ze kreeg een kroon op die niet meer af is geweest die dag en heeft tegen iedereen die dag gezegd dat ze jarig was. En als klap op de vuurpijl kreeg ze als toetje in het restaurant een ballade met een ijsfontein.
Ik wil nooit grote verjaardagsfeestjes maar op een of andere manier komt toch bijna iedereen wel. Maar eigenlijk vind het ook wel gezellig, zeker nu het de laatste keer in ons oude huis is. Soort afscheidsfeestje. De taart, een regenboog taart, (omdat mevrouw alle kleuren wilde) die ik gemaakt had was afgekeken van Kim (mamasmind) en was super gelukt. Zie haar blog.
Aankomend jaar komen er weer nieuwe dingen op ons pad. Niet alleen in de groei maar ook ergens in de lente een nieuw huis met super grote tuin en nieuwe slaapkamer. Blijven jullie mij volgen?
Een vraag die wij op zwangerwat.nu vraag krijgen is of een voedingskussen wel nodig is voor de zwangerschap. Uit ons ervaring is het antwoord een dikke… JA! Als we de moeders vragen die na het lezen van ons artikel omtrent voedingskussens, een kussen hebben aangeschaft. Of ze wel tevreden waren over hun aankoop. Blijkt duidelijk […]
Niet zelf je kinderen in bad doen, nooit meer autorijden en niet zwemmen met de kinderen, Annelon heeft last van epilepsie en is moeder van twee kinderen. Op A-typical deel ze haar evaringen. A-typical en Annelon. Hallo! Mijn naam is Annelon, 27 jaar, heb een lieve vriend en ben moeder van twee kleine draken genaamd […]
Het einde van het schooljaar nadert en dan is het gebruikelijk om voor de leerkracht van jouw kinderen een bedankje mee te brengen. Ik selecteerde een aantal leuke creaties en cadeautjes van de webshop Hippe Traktaties. Mijn zoontje heeft twee meesters, dus daar mocht natuurlijk iets cools voor uit worden gezocht. Of je nu zelf […]
Knutseltijd! Vandaag heb ik een review van een middagje buiten knutselen met funmaïs. Ik ben dit keer niet zelf aan het testen geslagen, maar De Schminkmevrouw, die ik jullie eerder op de site introduceerde vanwege haar schminkkunsten, heeft haar dochter met een vrienden laten knutselen. Vorig jaar heb ik zelf ok al eens een poging […]