Communicatiebaby

“Smak smak smak” zo hang ik ongegeneerd boven de kinderwagen in het park. “Doe maar lekker sabbelen”. Twee meter verderop op een bankje staren twee opgeschoten scholieren mij aan. De verontwaardiging is van hun gezichten af te lezen. Ondertussen beweeg ik mijn mond alsof ik zelf op een speen sabbel en houd ik mijn vinger zachtjes op de speen in zijn mond. Voor schut? Een beetje wel ja, maar ach het heeft wel het gewenste effect. Al gauw gaat zijn mondje op en neer, waarna hij langzaam wegdommelt.

Een beetje hulp hebben ze wel nodig nog die kleintjes, ze doen het ook allemaal pas net. Nadoen kan hij goed. Al redelijk gauw duwde hij zijn tong tussen zijn lippen door als ik de mijne naar hem uitstak en mijn geluidjes probeert hij ook te kopiëren.

“Rrrrrrr rrrrr” kirt hij, terwijl hij zijn handen in de lucht houdt aan een denkbeeldig autostuur. Snel een filmpje maken en naar opa sturen. “Kijk opa, ik word autocoureur”.
Schattig hé, die eerste geluidjes. Tijdens de voeding kan hij knorren, maar ‘s nachts lijkt het net alsof er een poesje in zijn kamer zit te miauwen wanneer hij druk in gesprek is met zijn muursticker.

Sinds ander halve week heeft hij iets nieuws, hij wil stapjes zetten. Als ik hem ergens neerleg steekt hij direct zijn vuistjes naar voren en komen zijn schoudertjes van de grond. Zijn bedoeling is dat ik hem overeind trek, tot zit. Direct zet hij zich vervolgens af en staat rechtop. Terwijl ik hem onder zijn oksels overpak zwiept hij van links naar rechts. Om daarna als een ruimtevaarder grote stappen met hoog opgetrokken knieën te maken. ‘That’s one small step for man, one giant leap for our little baby’. Bij voorkeur stapt hij op zijn tenen over mijn buik om bovenop mijn hoofd te eindigen. Dit gaat gepaard met twee grote ondeugende ogen die mij recht aankijken als hij met zijn mond ver opengesperd schaterlachjes produceert. Terwijl ik kramp in mijn armen krijg, geeft hij alleen maar herhalingssignalen af. Ik heb spierpijn, door mijn amper drie maanden oude doe-baby. En dan weegt hij pas 5 kg. “Nu even alleen spelen onder de babygym, kleine vent”. Vrolijk begint hij een gesprek tegen zijn schaap. Waarschijnlijk over zijn maanwandeling van zojuist. Het schaap luistert aandachtig.

mamasmind

Hi, welkom op de blog What's on mama's mind. Ik ben Kim, oprichter van deze mamablog en lifestyle- en reviewwebsite What's on mama's mind. Op deze site lees je ervaringen van andere moeders, maar vind je ook tips voor de leukste must-haves, must-do's en must-reads voor moeders met jonge kinderen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *