Pas op met die trap, neem een traphekje
Een trap is heel leuk speelgoed, althans dat vindt ons dochtertje van 11 maanden. Het liefst gaat ze de hele dag door de trap op. Natuurlijk vinden wij dat helemaal geen leuk spelletje. Hartstikke link een trap met een kruipende en klauterende baby of dreumes.
Onze eerste trap
Vorig jaar zijn we verhuisd naar ons nieuwbouwhuis. Voor het eerst een huis met een trap en voor het eerst dus ook een traphekje. Ons zoontje van 2 jaar en 9 maanden die gaat zelfstandig de trap op en af, die houdt zich goed vast en doet het heel voorzichtig. Voor hem is het traphekje niet meer zo relevant.
Maar die kleine kruipende baby van ons dat is een heel ander verhaal. Ze vindt het prachtig om de trap op te gaan. Wij laten het haar af en toe even proberen, terwijl wij achter haar aanlopen. Als wij er niet bij zijn is het uiteraard niet de bedoeling dat ze de trap op gaat. Ze kan zichzelf nog helemaal niet goed vasthouden en ze valt zo achterover. Dat wil je kosten wat het kost zien te voorkomen!
Beneden hebben wij echter geen traphekje, dus wij moeten altijd zorgen dat wij de deur van de 
woonkamer naar de hal goed dichthouden. Doen wij dat niet dan zit ze binnen vijf seconden al halverwege de trap. Ze heeft het heel goed door als wij de deur open hebben en dan sprint ze (kruipend) naar de trap. Als je aan komt lopen probeert ze nog net wat sneller de trap op te gaan. Ze weet dus heel goed dat het niet mag, maar toch doet ze het. Bah, eng!! Dus een traphekje moet er toch eigenlijk wel bij gaan komen, beneden.
Eén traphekje in huis
Aanvankelijk hebben we enkel een traphekje geplaatst op de eerste verdieping. Dit om te voorkomen dat de kinderen de trap af kunnen vallen. Dit vind ik ook de belangrijkste plek voor een hekje. De trap op kunnen we nog zelf best wel goed in de gaten houden en als ze op de eerste of tweede tree geklauterd is kan dat nog niet zoveel kwaad. De trap af is dat anders. Een beetje voorover hellen is al voldoende om helemaal naar beneden te kunnen rollen. Dus dat was prioriteit nummer één. Tot voorkort dachten wij dan ook dat we niets anders nodig hadden dan dat traphekje. Ons zoontje loopt de trap zelfstandig op en af en ons dochtertje, die tillen wij toch de hele dag door?
Nu blijkt het wel anders, want totdat ze ongeveer 2,5 jaar oud zal zijn zal ze nog niet zelfstandig in staat zijn om de trap op en af te gaan. Dat is dus nog 1,5 jaar vol risico, want ze wil wel en als ze de kans ziet, dan zit ze er op.
Ons traphekje hebben we gekozen omdat het zo mooi weggewerkt is (het rolt in) en doordat het erg veilig is. In een eerdere blog heb ik daar weleens wat uitleg bij gegeven. Ondertussen oefenen we met onze dochter de trap op gaan, maar af nog niet. Eerst maar eens leren lopen dan komt de rest. Van een bank of een bed kan ze zich nu al goed laten afzakken. Ze draait dan naar het buik en laat zich zakken tot ze met haar voetjes de grond voelt. Dat is stap 1 in het ervaren van hoogte. De rest komt later!
