Zwemmen en babyzwemles
Sinds een paar weken ga ik elke vrijdagochtend zwemmen met mijn zoontje. Hij is nu 14 maanden en hij vindt het hartstikke leuk. Het babyzwembad is lekker warm en ligt vol met speelgoed; badeenden, ballen, emmertjes, gietertjes, matten om op te zitten, plastic dieren en ga zo maar door. Ook is er een glijbaantje in het water. Een waar zwemparadijs dus.
De eerste keer was ik nog wel een beetje zoekende. Hoe gaat het met omkleden? Wat moet ik allemaal meenemen? Zwembandjes om, of niet om. Wat gaat hij er van vinden?
Er ging al een ware zoektocht aan vooraf, want nergens vond ik goede zwembandjes voor baby’tjes. Met inmiddels 14 maanden heeft hij toch wel de kleinste maat nodig. Gelukkig bood het zwembad uitkomst, ze verkochten ze zelf.
Terwijl ik stond te hannesen in een kleedhokje. Hugo op het bankje, ik mezelf omkleden. Vervolgens hij bij mij op schoot terwijl ik hem in zijn zwembroek hijs. Alle spullen in een kluisje. Hè, waar is die Euro nou. O, in mijn broekzak. Broek onderin tas. Alles weer uit de tas. Spullen in het kluisje. Ja we kunnen door. Trap af, waar is dat babybad? Deur door, daar is het dan.
Ik kijk mijn ogen uit. Een zwembad vol speelgoed, dat had ik niet zien aankomen. Wat leuk. Wat ik ook wel handig had gevonden om te weten; er zijn daar aankleedplekken voor de kleintjes en ruimte voor je spullen. Ik had hem dus gewoon hier in zijn zwembroek kunnen hijsen. “Voor de volgende keer”. Na het zwemmen dus ook niet meer door de koude gang in zijn zwembroek. Maar lekker in zijn warme kleding na het zwemmen.
Eerst zwemmen. We gaan op het trappetje zitten. Een klein stukje in het water. Langzaam wennen. Hij vindt het spannend, maar is duidelijk geïnteresseerd in het speelgoed en de andere kindjes. Steeds wat verder het water in. De vlindertjes om zijn armen dat vindt hij nog maar niks. Die moeten eigenlijk af. Als we eenmaal wat aan het zwemmen zijn vergeet hij ze en spartelt hij lekker mee.
We oefenen drijven op de rug. Als hij zijn hoofd stil houdt en naar het plafond kijkt gaat dat al goed, alleen. Als ik hem onder zijn oksels vasthoud lukt het ook al om zijn hoofd boven het water te houden, wanneer hij op zijn buik drijft.
Volgende week gaan we echt lessen en ik ben heel benieuwd wat we dan gaan leren. “Dan moet hij wel onderwater hoor”, zegt de zwemjuf. Spannend!
Ga jij ook zwemmen met jouw kleintje? En hoe vindt hij of zij dat?
Foto: Dubbelgeluk
Bij Dubbelgeluk vind je onder andere leuke zwembanden voor tweelingen.